Prolog

Rocky chwilowo "ma wszystko pod kontrolą", więc mogę napisać ten list. Albo kartkę. Nieważne, cokolwiek to jest... Chcę tylko ostrzec. To, co spotkało nas, nie powinno spotkać nikogo innego. Nigdy. To, co spotkało Rikera, spotka pewnie jeszcze wielu. Ale w nieco inny sposób. Postaram się przelać całą historię na papier, ale nie mogę obiecać, że dojdę do zakończenia. Nigdy nie wiemy, czy dzień minie spokojnie. NIGDY. To po prostu zaczęło się, choć nikt z nas nie chciał. Zaczęło się i chyba nie ma zamiaru skończyć. Jeśli kiedykolwiek któryś z waszych sąsiadów nagle spojrzy na was błękitnymi, świecącymi ślepiami... Po prostu pozbądźcie się go jak najszybciej. Nie pozwólcie na to, by inni też tak na was patrzyli. Bo ten wzrok zabija. Zabija, ale pozwala żyć. Tak, jak żaden człowiek żyć nie chce. O ile można go wtedy nazwać człowiekiem...

                                                                     Alexa.